excursieverslag Solleveld 10 aug.
Van: Dini Thibaudier
donderdag 15 aug. 2024
Solleveld 10 augustus 2024
Dit keer stond het bezoek aan het duingebied Solleveld op het programma. Dit gebied bevind zich ter hoogte van de zandmotor nabij Monster. Voor de meeste deelnemers was het een onbekend natuurgebied.
We starten bij het parkeerterrein van Ockenburgh en via het Hyacintenbos bereikten we het kenmerkend deel van dit duingebied met de in bloei staande (struik)heideveld. Het gebied kleurde hierdoor direct al prachtig paars.
Solleveld is een duingebied met overwegend oud duin. De afzetting van jonge duin heeft hier nauwelijks plaatsgevonden. Het oude duin is door de eeuwen heen steeds meer kalkarmer geworden.
Hierdoor heeft o.a. de heide zich hier goed kunnen ontwikkelen.
Een ander gevolg van het niet afzetten van de jonge hoge duinen is dat de menselijke invloeden vrij direct onder de oppervlakte terug te vinden zijn.
De meeste van deze invloeden zijn niet direct zichtbaar, maar bij opgravingen zijn er nog voorwerpen van de vroege middeleeuwen terug gevonden en ook een gedeelten van een Romeins dorp.
De menselijke invloeden die we wel tijdens de wandeling waar hebben kunnen nemen, zijn met name de (eiken)bomen die in vroegere tijden voor hakhout waren gepland en de dennen voor de toepassing in de mijnbouw.
Solleveld is een waterwingebied en ook deze menselijk invloeden zijn terug te vinden door de infiltratieplassen en de winputten die door het gebied zichtbaar zijn.
Rondom de grote plas die via een kijkscherm goed te overzien viel, zit een kolonie Aalscholvers. Deze vogels vlogen af en aan. Duidelijk hoorbaar waren ook de bedelgeluiden van de nog aanwezige jonge Aalscholvers. In de infiltratieplas was nog een enkele Fuut te zien en in de struiken rondom de plas waren ook nog een aantal Blauwe Reigers zichtbaar.
De wandeling ging vervolgens verder langs het voor dit gebied typisch “wallencomplex”. Op gelijke afstand van elkaar wisselen lagere en hogere gedeeltes elkaar af. De reden van aanleg van dit complex is nog niet achterhaald. Maar gedacht wordt dat de jacht op dieren (konijnenwaranda) er mogelijk mee te maken heeft.
Gedurende de wandeling door het gebied was de aanwezigheid van de Kleine parelmoervlinder opvallend. Verder zijn de Oranje zandoogje, Bruin blauwtje, Icarus blauwtje, Bruin zandoogje en Hooibeestje gezien. In de brandnetels werden de zwarte rupsen van de Dagpauwoog ontdekt en ook de nachtvlinder Hageheld werd gezien tussen de struiken. Deze vlinder behoort tot een van de grootste soorten uit Europa.
Een gedeelte van de wandeling ging over de oude duinen die dus met name als kalkarm getypeerd kan worden. Maar wat dichter nabij de zee toe werden planten van de kalkrijke bodem gezien zoals o.a. de Duindoorn en Echte tijm.
Ook in dit gedeelte is het vele regenwater langere tijd blijven staan en daardoor is er een groeiplaats van o.a. de Bleekgele droogbloem en de Gewone waternavel terug te vinden.
We verlieten het duingebied weer langs een gedeelte met Struikheide.
Aan het einde van de rondwandeling werd het raadsel waar we de excursie mee starten soepeltjes opgelost en konden we weer naar Noordwijk afreizen.
foto’s: Jelle van Dijk, Jan Hendriks en Jos Zonneveld
