Excursieverslag Berkheide

Van: Frank-Peter Scheenstra
maandag 17 juni 2024

Excursieverslag Berkheide

Zaterdag 15 juni kwam het ‘s ochtends vroeg met bakken uit de hemel maar de buienradar voorspelde dat het om 9:00 uur droog zou worden. Alle deelnemers werden benaderd dat we een uurtje later zouden vertrekken. Dit was niet voor niets, want toen we met z’n twaalven bij hotel Duinoord het duin introkken begon de zon zelfs te schijnen en bleef het de hele ochtend droog.
Langs de mooie zilverkleurige Wegdistel en de Keizerskaars naar het eerste poeltje met waterkers en blauwe en rode waterereprijs. De boomleeuwerik zong er ook nog steeds lustig op los, wat puttertjes zaten in de boom en de fitis liet zijn liedje ook nog horen. Ook hier al verschillende soorten rietorchissen en Vleeskleurige orchis te zien, welke we later op de ‘Kalahari’ nog veelvuldig zullen waarnemen. Deze naam werd vlak na het afgraven en -plaggen aan de toenmalige kale vlaktes gegeven. Nu zijn het echter voedselarme kalkmoerassen met een overvloedige zeldzame flora: heel veel exemplaren van de Moeraswespenorchis, Gewone vleugeltjesbloem en Stijve ogentroost. Hiertussen nog een Steenrode orchis.
Van Staatsbosbeheer hadden we ontheffing om van de paden te gaan en midden in het zompige veld stond de eerste Parnassia mooi in bloei. Verderop de bijzondere Helblauwe kruisbladgentiaan. Iedereen speurde naar de grond op zoek naar bijzondere plantjes en daar stuitten we op een bijna bloeiende Zomerbitterling, ook de eerste voor iedereen dit jaar. Verder nog Kruipend stalkruid en Gewone brunel en bij de plas-drasvelden meer noordwaarts Gewone waternavel (de inheemse soort) en de Rode ogentroost die andere bloemen heeft dan zijn stijve broertje.
Teruglopend over de droge zandduinen: Duinfakkelgras, Nachtsilene, Geel en Glad walstro, Akkervergeet-mij-nietje en Teunisbloemen. Een rood veld van Veldzuring viel op en het verschil tussen de Hondsroos en de Egelantier was mooi te zien: de eerste heeft meer gebogen takken en de bloemen van de laatste zijn dieper roze met een licht hart. Het Slangenkruid wordt hier niet door de Damherten opgegeten en kleurt dus mooi blauw. Weer bij de parkeerplaats nog een exemplaar van Gifsla waarna we weer huiswaarts keerden terwijl we tegen elkaar zeiden dat we toch weer geluk hadden met het weer.
Groeten, Frank-Peter
Foto’s: Jos Zonneveld en Frank-Peter Scheenstra