Wandeling AW-duinen

Van: Jelle van Dijk en Frank-Peter Scheenstra 
zaterdag 21 januari 2023

Om 09.00u hadden zich op de parkeerplaats bij ingang Pannenland 21 deelnemers voor de duinwandeling verzameld. Frank-Peter Scheenstra verwelkomde een ieder en vroeg om twee groepen te vormen vanwege het grote aantal deelnemers. Hieronder volgt een verslagje  van wat de groep onder leiding van Jelle van Dijk beleefde.

Na het passeren van het toegangshek sloegen we linksaf. Bij de lange laan met uitzicht op Huis te Vogelenzang volgde een korte toelichting op de geschiedenis van dit landgoed, al twee eeuwen in het bezit van de familie Bannaart. Langs knoestige Grove dennen en laag uitgestoelde Zomereiken bereikten we de kop van het Oosterkanaal. Op het pad door het Zegveld werd gevraagd om goed uit te kijken naar een Klapekster. Dat lukte niet in het Zegveld, maar wel even later dichtbij de Ome Janneberg in het Palmveld. In de schuilhut bij de kruising met de Duinpanweg hielden we een koffiepauze. Van hier was het maar enkele stappen naar het brede Kromme Schusterkanaal, een mooie plek om Brilduikers en Grote Zaagbekken te zien. Via smalle paden en een bruggetje bereikten we het uitkijkduin aan de zuidrand van de Zwanenplas. Helaas waren hier geen Krooneenden en ook geen Wilde Zwanen te zien. Wel waren er veel Kuifeenden en Tafeleenden aanwezig.

Via de weg langs het Rechte Schusterkanaal bereikten we de weg door het Zwarteveld. Daar zagen we twee zwanen die weigerden hun kop te laten zien. Maar dit veranderde toen er een Wilde Zwaan aan kwam vliegen en bij dit duo neerstreek. De koppen kwamen uit de veren en de vleugels werden dreigend opgebold. Duidelijke Knobbelzwanen dus.

Vanaf de weg door het Zwarteveld heb je ook zicht op de noordpunt van de Zwanenplas. Hier zwommen op korte afstand 12 Krooneenden en 8 Slobeenden. Op de terugweg langs het kanaal dat het gezuiverde rivierwater naar het infiltratiegebied voert, bleek een IJsvogel te zitten. Over belangstelling van vogelfotografen had deze IJsvogel niet te klagen! Omstreeks 12.15u waren we terug op de parkeerplaats. foto: Jelle van Dijk, George Hageman en jos Zonneveld

Hieronder het verslagje van wat de groep van Frank-Peter Scheenstra beleefde.
Wij liepen eerst de Pannelanderweg af en kwamen langs de ring in de boom waar vroeger het paard van de schelpenkar werd vastgezet, omdat hij de volle kar niet in een keer de heuvel over kon trekken. Hier hoorde we de boomkruiper en bij de start had de boomklever al het voorjaar in zijn bol, evenals de grote bonte specht. In het Nieuwe kanaal zwommen 3 brilduiker vrouwtjes en het kanaal ten westen hiervan een paartje. Tevens een grote zaagbek in het infiltratiekanaal wat duidelijk hoger ligt dan de andere kanalen.
Vervolgens gingen wij het eiland van Rolvers op waar geen paden zijn en het moeilijker oriënteren was door de nevel die daar nog hing. Door de Strontigepan, die zijn naam te danken heeft aan de roodbonte koeien die hier vroeger graasden, kwam de zon er prachtig doorheen. Begrazing in het duin is gestopt omdat er anders met de vele damherten helemaal niet veel meer overblijft. Dit hele gebied wat vroeger Northgo of Noord-Gouw heette deed zijn naam eer aan door de gelijkenis met de Shire (Gouw) uit the Lord of the Rings. Bij de noordkant van de Zwanenplas meteen vele paartjes Krooneenden, Slobeenden en Tafeleenden. Langs de plas lopend nog een Torenvalk, een Buizerd en het geluid van een Waterral. Plots landde er een Wilde zwaan midden in de plas die we uitgebreid konden bekijken. Van de berg van het Westend konden wij in de verte in het kanaal ook het paartje Knobbelzwanen met de Wilde zwaan ernaast zien. Op de kop van het Kromme Schusterkanaal van dichtbij een Brilduikermannetje in vol ornaat. Op de terugweg door het op een Savanne lijkende Zegveld nog Gaai en Staartmeesjes. De strandwal met de oude beuken en eiken, langs het hek op de grens met het Engelse bos, associeer ik altijd met een ‘Wipneus-en-Pimlandschap’ van de gelijknamige kinderboeken. Omstreeks 12:30u waren wij terug op de parkeerplaats. foto: Carolien Asberg en Hans Zungri.