Excursie Amsterdamse Waterleidingduinen
Excursie Amsterdamse Waterleidingduinen
Zaterdag 29 januari 2022, vertrokken 18 wandelaars vanaf de grote parkeerplaats bij de Langevelderslag. Dit gebied, bekend onder de naam Luchter Duinen, is een van de rustigste delen van de AW-duinen. Verharde paden zijn er niet, zodat je hier heerlijk kunt struinen. De meeste aandacht ging vanmorgen uit naar de mossen, omdat deze plantjes in dit jaargetijde het aanzien van het duin bepalen. Veruit het talrijkst groeit hier het Groot duinsterretje dat vooral de zuidhellingen van een fris kleurtje voorziet.
Een stuk van de route volgde de oude loop van het vroegere Van Limburg Stirumvallei. In de winter van 1994/1995 werd het kanaal gedempt, waarna door verstuiving een flink reliëf is ontstaan. Van een vallei is op veel plaatsen dan ook geen sprake meer.
Bij een zogenaamde exclosure stonden we wat langer stil. Om bijzondere planten tegen hertenvraat te beschermen zijn hier en daar hoge hekken geplaatst. Hier gaat het om de bescherming van Moeraswespenorchis en de Herftsbitterling.
In de directie omgeving vonden we mooie groeiplaatsen van Echt vetmos en Fijn zwelmos. De laatste soort komt in ons land vrijwel uitsluitend in de kalkrijke Hollandse duinen voor. Een eindje verderop zagen we frisse rozetjes van de Bleekgele droogbloem.
Bij de Ruigenhoekerschulpweg sloegen we af. Hier stopten we bij een grote groeiplaats van het Hakig kronkelbladmos,een zeldzame soort in ons land. Van gekronkel was nog niet veel te zien vanwege het vochtige weer van de afgelopen week. Dat gold ook voor de talrijke kussentjes van het Duinkronkelbladmos.
Na een paar honderd meter over een pad ging het weer verder over hertenpaadjes. Een paar grijze stukjes ’cement’ bleken stukken korstmos te zijn met de merkwaardige naam van Duindaalder. Even later maakte de jongste deelnemer ons attent op een prachtige groeiplaats van de Peperbus, een paddenstoel uit de familie van de aardsterren.
Via een bos met wilgen, berken en grote meidoorns kwamen we weer op een duidelijk pad.
Op deze beschutte plek hielden we een koffiestop. Verder lopend passeerden we een spichtig bosje van Ratelpopulieren. Hier stond een veel ouder bos dat echter in 1995 werd omgezaagd omdat men verwachtte dat het gehele bos onder water zou komen te staan vanwege de demping van het Van Limburg Stirumkanaal.
Weer bijna terug bij de parkeerplaats werd nog even gekeken bij een mooie groeiplaats van Rozetmos en Pluimstaartmos. Vreesden we aanvankelijk een flinke bui, nu kwamen we terug in een mooie opklaring.
Jelle van Dijk